Kolejna książka napisana przez celebrytów...

-



Prowokujący tytuł, uwielbiani przez wielu Polaków prowadzący oraz ich dzieło… Książka Hołowni i Prokopa bardzo długo czekała na mojej półce, aby ją przeczytać. Po przeczytanych wcześniej opiniach do tej książki podchodziłam z dystansem. Przyjaciółka podesłała mi jednak audiobooka i … tak, książka pochłonęła mnie całkowicie. Pierwszy audiobook wysłuchany z przyjemnością, jednak najpierw kilka słów o autorach i o książce.
Szymon Hołownia jest osobą wierzącą, posiada szeroką wiedzę teologiczną (warto zwrócić na wydane przez niego publikacje). Broni wiary w Boga, ale podchodzi do tego ze zdrowym rozsądkiem, zauważając, że w wielu sprawach są niedociągnięcia. W prosty sposób stara się przedstawić swoje przekonania, pokładając ufność, że zostanie zrozumiany. Nie przekonuje nikogo na siłę, bo wie, że nie ma to najmniejszego sensu.
Zupełnym przeciwieństwem jest Marcin Prokop, który ma problem z ustosunkowaniem się do wiary. Zadaje wiele pytań chociażby o to, jak ma zaufać komuś, kogo nigdy nie spotkał.  Zapewne wiele osób myśli podobnie do Prokopa, często musimy coś zobaczyć, żeby uwierzyć.

Rzadko się zdarza, aby tak dwie różne osoby idealnie współgrały ze sobą, niemalże uzupełniając się. Panowie dyskutują, używając sporej dawki ironii, co jest w ich stylu. Momentami wywołuje to śmiech na twarzy czytelnika. Komentarze, uwagi pozbawione są jakiejkolwiek uszczypliwości. Wyrażają swoje opinie, ale nie przekonują do swoich racji, nie narzucają czegokolwiek.
Słuchając audiobooka czułam się jakbym była obecna podczas ich rozmowy. Panowie w sposób kulturalny podejmowali różnego rodzaju tematy, wyrażając swoje opinie. Używane przez nich metafory do określenia czegoś były momentami zabawne, że nie potrafiłam powstrzymać śmiechu. Słuchałam tej książki zazwyczaj w miejscach publicznych, więc wyobraźcie sobie minę osób podróżujących ze mną, np. w autobusie miejskim…
Książkę trudno zakwalifikować do jakiegokolwiek gatunku literackiego. Jest to dyskusja, która mam wrażenia najpierw została nagrana a później spisana. Po wysłuchaniu przekartkowałam kilka stron książki i stwierdzam, że audiobook jest o wiele lepszy! W książce widoczny podział ról, nie ma wchodzenia sobie w słowo, tak jak można to usłyszeć.
Jest to lektura o współczesnym świecie, zawierająca dużą dawkę wątków religijnych i o wiele mniej tych tematów pobocznych. Jak dla mnie za dużo tematów o Bogu, za mało o tym rock’n’rollu… Tematy, które uważałam, że nie można powiązać ze sferą sacrum i tak nagle w magiczny sposób znalazły powiązanie z tematyką religijną.
Ciekawe doświadczenie czytelnicze, ale nie jest to książka do której chciałabym wrócić jeszcze kiedykolwiek. Zapewne jest to najlepsza książka celebrytów, którą do tej pory przeczytałam!

Autorzy: Szymon Hołownia, Marcin Prokop
Tytuł: Bóg, kasa i rock’n’roll
Wydawnictwo: Znak
Rok wydania: 2011
Liczba stron: 334



Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej