Recenzja książki Adama Puzo „Sekret rodu Oswaltów”

-

Czytając informacje znajdujące się z tyłu książki miałam mieszane uczucia, co do tej pozycji lekturowej. Po pierwsze kryminał psychologiczny, a ja nie przypadam wgl za kryminałami, po drugie zapewne będzie rozlew krwi i inne tym podobne rzeczy opisane bardzo szczegółowo. Jednak myliłam się. Debiutujący autor Adam Puzo zaskoczył mnie tą lekturą, ba nawet w pewien sposób zainspirował mnie do przeczytania podobnych książek. Przejdźmy jednak do konkretów.



Młody, ceniony i szanowny Aaron Whalen zostaje przydzielony do śledztwa. Na pierwszy rzut oka łączy się ona z jego jedną z  pierwszy spraw. Chodzi o zaginięcie, jak się później okazuje zamordowanie rodziny Oswaltów, które miało miejsce 15 lat temu. Rozwiązanie tej zagadki dało duży rozgłos Whalenowi. Otrzymuje miano najmłodszego detektywa w historii miasta, na swoim koncie ma rozwiązanie kilka poważnych spraw.  Obecnie otrzymuje nowe śledztwo do rozwiązania. Zabójstwo goni zabójstwo, morderca zabija z zimną krwią. Najciekawsze jest to, że sposób mordowania tych osób jest podobny do mordowania tytułowej rodziny. Główny bohater nie może pracować ze swoim najbliższym współpracownikiem. Otrzymuje nową partnerkę. Jest to młoda policjantka Jessica. Skoro skazany za mordowanie rodziny Oswaltów siedzi w więzieniu to kto zabija tych ludzi? Jaka głębsza tajemnica jest ukryta w tej historii? Czy to tylko zbieg okoliczności czy to wszystko jest powiązane? Przekonajcie się sami!

Książka rozpoczyna się mocnym akcentem i ten akcent trzymający w napięciu trwa do końca. Rozwiązywanie zagadki wspólnie z detektywem wciąga czytelnika w świat książki. Ciekawym zabiegiem w tej książce jest zagadka, która pojawia się od pierwszych stron i trwa aż do samego końca. Umiejętność łączenia morderstwa, z zacieraniem śladów, pojawiającym się nowym morderstwem. Jest to o tyle ciekawy zabieg, że czytelnik ma nadzieję, że wie kim jest morderca, ale okazuje się, że jego przypuszczenia są błędne. Wszystko jasne staje się na ostatnich kartach.

Akcja powieści rozgrywa się bardzo dynamicznie. Tajemniczość bohaterów dodaje mroczności tej książce, ale w takim pozytywnym znaczeniu. Skrywana tajemnica wzmacnia ciekawość. Na pewno jest to powieść, która od pierwszy stron intryguje, ale też w pewien sposób zostaje w naszej pamięci, psychice.

„Sekret rodu Oswaltów” to bardzo dobry kryminał psychologiczny. Nie tylko wciągający czytelnika w swój świat, ale również w fotel. Czytelnik powinien przygotować sobie jeden wieczór na poświęcenie tej lektury, bo nie wiem czy udało by się odłożyć tę książkę chodź na chwilę.

Dziękujemy Wydawnictwu AlterNatywne za egzemplarz do recenzji.

 

Tytuł: Sekret rodu Oswaltów

Autor: Adam Puzo

Wydawnictwo: AlterNatywne

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 182

Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej