Recenzja książki Jakuba Małeckiego „Saturnin”

-
Kolejna fantastyczna książka Jakuba Małeckiego. Zaczynam czytać wszystkie jego pozycje podobnie jak Mroza. Moja trzecia lektura tego autora, a jakbym czuła, że pierwsza. Każda książka Małeckiego wydaje mi się inna. Ta w szczególny sposób pozostała w mojej pamięci, może przez poruszane wątki. Jednak do sedna. 


Tytułowy Saturnin to chłopak, który mógł mieć zupełnie inne życie. Mógł planować swoje życie inaczej. Mógł zostać znanym na całym sporowcem podnoszącym ciężary. Jednak kontuzja pokrzyżowała jego plany. Stał się zwykłym, samotnym człowiekiem, który od swoich marzeń uciekł. Stał się prostym przedstawicielem handlowym mieszkającym w Warszawie. Jednak jego życie nie może być aż takie nudne. Pewnego dnia znika jego dziadek. Mama wówczas prosi Saturnina o pomoc w odnalezieniu dziadka. Zgadza się pomóc i wraca w swoje rodzinne strony. Tytułowego bohatera oraz jego najbliższych dopadła przeszłość. Czas dziecińska, dorastania, które sprawiło zawód i oczywiście historia dziadka, który był bardzo skryty, a wręcz zamknięty w sobie. Dziadek wędruje w świecie przebłysku. Wnuczek postanawia odszukać dziadka. Dzięki tym poszukiwaniom ma możliwość odpowiedzenia sobie na pytania, które dręczyły go przez te wszystkie lata. Jakie to były pytania? Jak zakończyły się poszukiwania? 
W lekturze „Saturnin” zawarte są wątki rodzinne, pełne czułości, a zarazem ciekawa historia oraz zwykli ludzie, którzy uwikłani są w tę historię. Pojawią się ludzie skrzywdzeni, nacechowani pewną przeszłością. Nie zabraknie również powrotu do wojny, która jest początkiem historii oraz do zmarłych, których opowieści są nasączone bólem, rozpaczą. Jest to bez wątpienia powieść wielowątkowa. 
Ciekawym zabiegiem jaki wprowadził Małecki jest mieszanie rzeczywistości z wyobraźnią bohaterów czy narratorów. Ciężko momentami oddzielić prawdę od fikcji, ale to zupełnie nie przeszkadza w czytaniu. Dodatkowo prowadzenie narracji w trzech osobach jest również ciekawe. Lektura zawierająca, co prawda ponad 300,  potrafi wciągnąć czytelnika w swój świat i zostać przeczytana w jeden wieczór. Choć tematycznie „Saturnin” jest historią trudną, ciężką to z wielką łatwością i lekkością się czyta. 
Uważam, że to bardo osobista powieść Jakuba Małeckiego, chociaż by przez nawiązanie do wątków rodzinnych. Z pewnością sięgnę po kolejne pozycje lekturowe Małeckiego. A na naszym blogu znajdziecie również recenzje innych jego książek. 

Tytuł: Saturnin  
Autor: Jakub Małecki 
Wydawnictwo: SQN 
Rok wydania: 2020 
Liczba stron: 320

Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej