Recenzja książki J. Brzechwy, „Akademia Pana Kleksa”

-

Miło powrócić do lektur szkolnych, które przynosiły radość, fascynację, zaciekawienie, że taka szkoła może istnieć. Bywała i zazdrość z możliwości przeżycia tylu przygód z takim wybitnym profesorem, jakim był Pan Kleks.



Do tej słynnej Akademii, którą prowadził Pan Kleks trafiali tylko chłopcy (dyskryminacja nasuwa się teraz takie słowo), tylko i wyłącznie, których imię zaczyn się na literę A (to już większy problem). Tak więc w wieku zaledwie 12 lat trafia do tej szkoły Adaś Niezgódka. Zwyczajny chłopak, któremu w życiu nie zawsze wszystko wychodziło. Nie śniło mu się nigdy takie miejsce, zamieszkuje z innymi chłopcami, ba nawet bez żalu żegna swój dom! Uczniowie Pana Kleksa nigdy się nie nudzą, każdy dzień jest przepełniony wrażeniami. Nie brakuje tutaj wizyt w innej bajce, alb wycieczek, np. do fabryki dziur i dziurek. Przecież w takiej akademii nikt nie będzie uczył się zwykłych błahych przedmiotów, takich jak biologia, matematyka czy technika. Tutaj uczniowie pobierają nauki, np. z zakresu kleksografii, jest to nauka odpowiedniego posługiwania się atramentem. Kolejnym przedmiotem jest np. przędzenie liter, które polega na rozwijaniu wyrazów z książek i zwijaniu ich w kłębki nitek.  Tutaj wszystko wydarzyć się może, chociaż trudno w to uwierzyć. Nawet i gadający ptak, a dokładniej szpak Mateusz, który również ma swoją historię. Co jeszcze wyjątkowego można robić w tej szkole? Czy w tym miejscu można się nudzić? Przekonajcie się sami, sięgając po tę lekturę!

Lektura, która oddziałuje na wyobraźnię dziecka, która w sposób niezwykły przyciąga uwagę czytelnika. Występuje tutaj świat bajkowy, w którym w końcu wydarzyć może się wszystko. Poruszając się nawet po akademii można poznać inne przepiękne bajki, nawet można stworzyć tutaj swoje opowieści.

Jest to z pewnością książka, którą warto znać, którą warto pokazać naszym dzieciom. Mogą wkroczyć śmiało w świat akademii i wyobrażać sobie swoje własne historie. Książka bawi, ale również uczy, przede wszystkim tolerancji względem drugiego człowieka oraz otaczającego nas świata.

Tytuł: Akademia Pana Kleksa

Autor: Jan Brzechwa

Wydawnictwo: Greg

Rok wydania: 2015

Liczba stron: 102

Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej