Bajka o miłości z Auschwitz

-


W ostatnich latach bardzo dużo ukazało się książek o tematyce wojennej. Jedną z nich jest Tatuażysta z Auschwitz, którą wszyscy się zachwycają – niestety nie należę do tego grona. Książka ta nie przypomina zupełnie życia w Holocauście. Ta delikatność, przychylność wszystkich osób, którymi otacza się główny bohater – Lale Eisenberg – jest wręcz nie do uwierzenia. Jednak Morris wyjaśnia, że nie chciała napisać kolejnej książki o obozach koncentracyjnych. Chciała skupić się na historii dwojga ludzi, którym obóz stanął na drodze do bycia w pełni szczęśliwymi ludźmi.
Dokument spisany jest w formie opowiadania. Tę książkę czytało mi się niezmiernie lekko, jak na pozycję historyczną. Straszne obozowe przeżycia opisane są w sposób delikatny, przez co nie wywołują u czytelnika płaczu lub innych skrajnych reakcji, jak w innych tego typu pozycjach książkowych. Tekst wydaje się być przygotowany pod ekranizację filmową, która zapewne lada dzień nastąpi… Dla czytelnika, który przeczytał inne książki fiction związane z II wojną światową (np. to jest „Chłopiec w pasiatej piżamie” Johna Boyne'a czy wcześniej recenzowany na naszym blogu „Słowik” Kristin Hannah) Tatuażysta wydaje się książką niezwiązaną z tymi czasami. Jakby odbiegała zupełnie od rzeczywistości jaka wtedy panowała.
Główny bohater, Lale Eisenberg, jest dwudziestosześcioletni słowackim Żydem. Do obozu koncentracyjnego trafia jednym z pierwszych transportów. Wtedy jeszcze nie ma pojęcia gdzie się znalazł, ponieważ nikt nie słyszał o takich miejscach. Instynkt jednak podpowiada mu, żeby zachować wszelką ostrożność i z dokładnością wykonywać polecenia niemieckich strażników. Kiedy tatuażysta wyznacza go na swojego asystenta Słowak zgadza się. W swoje pracy widzi wybawienie, nie tylko dla siebie. W książce poznajemy również miłosne przeżycia Lalego, który zakochuje się w dziewczynie o imieniu Gita.
Moim zdaniem historia Lalego i bohaterów obozu jest grubymi nićmi szyta. Bohaterowie są bardzo odważni, nie boją się niemieckich oficerów. Mają możliwość kradzieży, wymiany złota na jedzenie. Możliwość spotykania się w każdej chwili czy okazanie bezinteresownej pomocy. Czy to wszystko nie wygląda jak bajka?
Książka miała podobno opisywać okrutną rzeczywistość w obozie Auschwitz-Birkenau, a tymczasem poznajemy jedynie wątek miłosny i ta perspektywa dominuje w całej relacji. Wszystko, co negatywne wydaje się w książce Morris bardzo odległe. Chwilami można nawet zapomnieć, że mowa tutaj o obozie koncentracyjnym. Jest to z pewnością książka dla osób wrażliwych, które nie sięgają po tego typu lektury, ponieważ boją się brutalności.


Tytuł: „Tatuażysta z Auschwitz”
Tytuł oryginalny: „The Tattooist of Auschwitz”
Autor: Heather Morris
Wydawnictwo: Marginesy
Rok wydania: 2018
Tłumacz: Kaja Gucio
Ilość stron: 332
Gatunek: powieść historyczna
Dodatkowe informacje: Książka Roku Lubimyczytać.pl (2018)

Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej