Międzynarodowy Dzień Książki dla Dzieci

-

Międzynarodowy Dzień Książki dla Dzieci został ustanowiony, aby promować piękną literaturę i grafikę dla młodego czytelnika. Obchodzony jest od 1967 r. Dzień ten obchodzimy każdego roku, 2 kwietnia, w dniu urodzin Hansa Christiana Andersena, który był duńskim pisarzem i poetą. Najbardziej znany jest ze swej twórczości przeznaczonej dla dzieci.





Postanowiliśmy i my przyłączyć się do dzisiejszego święta i wybrać jedną najlepszą - naszym zdaniem - książkę z dzieciństwa:

Ewa:

Wybrałam lekturę, do której lubię wracać i często czytam różne przygody z mają bratanicą. Mowa o „Akademii Pana Kleska” Jana Brzechwy. Dla mnie jest to fantastyczna opowieść o dwunastoletnim chłopcu, Adasiu, który trafia do tytułowej akademii. Ów profesor, uwielbiany przez swoich uczniów, potrafi wszystko zrobić, unosić się nawet w powietrzu! Akademia to miejsce magiczne, gdzie nawet Szpak ma swoje imię i mówi. Świat w tej lekturze ciekawi, intryguje, a co najważniejsze wzbudza pozytywne wrażenia. Czytelnik może przenieść się w zaczarowany świat dziecięcej wyobraźni oraz fantazji. Była to moja pierwsza lektura z gatunku fantastyki i pozostała na pierwszym miejscu do dnia dzisiejszego.

Piotrek:

Książka, którą najmilej wspominam z dzieciństwa? Cóż, odpowiedź może być tylko jedna - 
„Dzieci z Bullerbyn” Astrid Lindgren. Wiem, nie jestem oryginalny, bo mnóstwo innych ludzi uważa 
ją za swoją ukochaną książkę z tych czasów. Ale dla mnie ona jest prawdziwą skarbnicą wspomnień z 
młodości. Do dziś pamiętam jak zaczytywałem się w niej po wielokroć, udawałem, że sam jestem 
jednym z dzieci z maleńkiej wioski gdzieś w dalekiej Szwecji. Szedłem na zakupy do Wielkiej Wsi 
razem Lisą i Anną, bałem się o psa u strasznego szewca czy chowałem się w stogach siana razem z całą 
szóstką urwisów. Nie jestem w stanie stwierdzić, ile razy ją czytałem, dlatego też mój egzemplarz z 
okładką w morskim kolorze, jest porządnie zaczytany.

Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej