Recenzja książki R. Mroza „Osiedle RZNiW”

-

 Remigiusz Mróz nie pozwala czytelnikom odpocząć. Co chwilę jakaś nowość na rynku wydawniczym, co raz to różne pomysły na fabułę. Nie da się nudzić przy tym autorze, nie ma co ukrywać! Mroza, pokochałam? Tak, chyba to dobre określenie od jakiegoś czasu. Wcześniej nie mogłam przetrawić jego książek, teraz zmieniło się. Ale zacznijmy od jego najnowszej książki, która przez pewien czas nie schodziła i nadal nie schodzi z ust czytelników. Chodzi oczywiście o „Osiedle RZNiW”. Jednak kilka słów o fabule. 



Akcja rozgrywa się na początku XX wieku. Blokowisko, na którym rządzi hp-hop. Deso, chłopak z osiedla, wychowywany przez babcie. Do rozwiązania jest oczywiście zagadka, zaginięcie młodej dziewczyny. Główny bohater próbuje rozwiązać tę zagadkę. Pomaga mu w tym przyjaciółka zaginionej dziewczyny, zwana Żabą. Oboje pochodzą z dwóch różnych światów. Deso chłopak z ubogiej rodziny, z blokowisk, Żaba natomiast z bogatej rodziny. Czy zagadkę zaginięcia uda się rozwiązać dwójce nastolatków? Czy Deso ma coś wspólnego z zaginięciem? Przekonajcie się sami! Książka do ostatniej strony trzyma w napięciu, a zakończenie jest tak niesamowite, że tylko Mróz mógł takie coś wymyśleć.  

Książka w stylu hip-hopowym jest niezwykle lekka. W ciekawy sposób są wplecione kawałki muzyczne, które mają dodać charakteru, a  zarazem przenieść czytelnika w tamten świat. Ówczesne nowości dają czytelnikowi przypomnieć czasy młodości, o wielu z nich zapomnieliśmy już, bo czy ktoś teraz pamięta Gadu-Gadu? 



Tę pozycję lekturową czytało się niezwykle szybko. Wciąga czytelnika do końca. Nawet dla czytelnika, który nie słuchał / nie słucha hiphopu przeniesienie się w tamten świat jest niezwykle ciekawą przygodą. Jest to również ciekawa historia pokazująca jak młodzi ludzie, z dwóch różnych „światów” doskonale się rozumieją, dogadują. Nie tylko w kwestii poszukiwań zaginionej Izy. 

Jak dla mnie jest to jedna z najlepszych książek Mroza, które do tej pory przeczytałam. 


Autor: Remigiusz Mróz 

Tytuł: Osiedle RZNiW 

Rok wydania: 2020 

Wydawnictwo: Czwarta Strona 

Liczba stron: 400 


Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej