Recenzja filmu „Był sobie pies”

-

 Naszym planem na nowy rok było przeczytanie książki, która została zekranizowana. Na pierwszy miesiąc wybraliśmy książkę „Był sobie pies”. Recenzje książki możecie przeczytać na naszym blogu. Jest to dla nas coś nowego, ale coś ciekawego i nowego.

Źródło: filmweb.pl



Reżyserem filmu jest Lasse Hallstrom (znany Wam pewnie z reżyserii takich filmów jak: Bezpieczna przystań, czy Mój przyjaciel Hachiko). Film miał premierę w 2017 r. W polskim dubbingu, głównego bohatera, czyli przez wszystkie wcielenia głos daje Marcin Dorociński. Nie będę opisywać fabuły, bo dość dobrze jest odwzorowana z książki. Oglądając film nie zabrakło śmiechu, ale również i łez. Nie brakuje scen, które rozrywają serca widza, są to m. in. bolesne rozstania czy sceny śmierci. Trudne emocje towarzyszące przy odejściu kogoś najbliższego w filmie ukazane są jako lekcje skierowana do najmłodszych widzów, ale nie tylko… W końcu to kino familijne. W filmie  bardzo dobrze ukazane są pozytywy i negatywy posiadania psa oraz to, że to my jesteśmy dla naszych milusińskich a nie na odwrót.

Film ukazujący codzienność z punktu widzenia psa. Codzienność, której my jako właściciele postrzegamy inaczej. Dla posiadaczy psa to nauka, z której można wyciągnąć wniosek, co warto zmienić w życiu naszego małego przyjaciela.

Najlepszy film z motywem psa jaki do tej pory udało mi się obejrzeć. Zarówno z książki oraz filmu można wyciągnąć wiele wartości. Zarówno jedno i drugie przemawia. Jeśli mam wybierać pomiędzy książką, a filmem wybiorę film. Dlaczego? Bardziej do mnie „przemówił”, bardziej przeżyłam skrótowe życie psiaków. Czytając książkę, niektóre rzeczy nie dotarły do mnie, być może to przez zmęczenie czy czytanie po nocach. Nie wiem, nie umiem odpowiedzieć.

Film polecam każdemu! Mam nadzieję, że po wyciągnięciu tych kilku lekcji, życie czworonogów zmieni się bądź jako przyszli właściciele spojrzycie na psiaka zupełnie inaczej. Oceniając film, daje 9/10.

Ewa

Zwiastun: 





Tytuł: Był sobie pies (A Dog’s Purpose)

Reżyseria: Lasse Hallström,

Scenariusz: Cathryn Michon, W. Bruce Cameron, Audrey Wells, Maya Forbes, Wally Wolodarsky

Reżyser dubbingu: Anna Apostolakis-Gluzińska

Dialogi w polskim dubbingu: Anna Niedźwiecka

Czas trwania: 1 h 40 min



Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej