Recenzja książki „Brud” Piotra C.

-

Od dawna na półce w mojej bibliotece widziałam książki Piotra C., ale nie było mi z nimi jakoś po drodze. W końcu postanowiłam to zmienić. Wypożyczyłam jedną z nich i …. Przeczytajcie recenzję, żeby przekonać się, czy warto sięgnąć po tę lekturę.

 


Piotr C. jest blogerem, opowiada historie i pisze książki. Tak przynajmniej opisuje siebie na swoim blogu. Uważam, że pisać każdy może… Choć staramy się, by nasze recenzje były ciekawe, byście zaglądali do nas na bloga jak najczęściej to jednak nie zawsze nam to wychodzi. Tak samo jest w przypadku Piotra C. Książka pt. „Brud” jak dla mnie to nadal nieogarnięta historia. Ale do sedna.

Niby to powieść, jednak dość specyficzna. Autor ubolewa nad grupą osób wieku 20 - 30 lat. Refleksja niekiedy gorzka, smutna i żałosna. Powiedzmy, że autor zabawił się w lekarza i postawił społeczeństwu diagnozę, z  którą jak każdy pacjent może się zgodzić lub nie. Dla autorka każdy jest zły, każdego może obrazić. Jakby każdy popełniał tylko błędy w swoim życiu, nie wyciągał żadnych wniosków. Jakby nikt nie realizował swoich marzeń, planów, tylko biegł w nieznane, za kasą, karierą…

Głównym bohaterem jest facet o specyficznym imieniu Relu. Mieszka w Warszawie. Ma dość nietypową pracę, ponieważ zostaje „doradcą” pewnego biznesmena. Polega ona na przekupywaniu urzędników. Międzyczasie posiada swoje refleksje, że praca nie jest na jego poziomie, że traktują go, jak przysłowiowego chłopca na posyłki. Niby główny bohater posiada jakieś zasady, ba nawet próbuje się nimi kierować! Nie podoba się jemu na pewno to, że jest uzależniony od swojego pracodawcy, ale jak chce się mieć kasę to nie jest łatwo zrezygnować z takiego zatrudnienia.

Momentami fragmenty były wręcz obraźliwe. Jak dla mnie za dużo przekleństw. Wręcz przemęczyłam tę książkę do połowy i dalej nie dałam rady. Jedyne, co zwróciło moją uwagę to te kilka rysunków… Przykro mi to mówić / pisać, ale zawiodłam się, spodziewałam się gruszek na wierzbie, czytając, że tyle tysięcy egzemplarzy jego książek sprzedanych, ba nawet wygrywał jakieś nagrody.

Książka nie przekonała mnie. Następnym razem, zastanowię się kilka razy czy sięgnę po inną pozycję lekturową autorstwa Piotra C. Być może inne książki są ciekawsze?

Tytuł: Brud

Autor: Piotr C.

Wydawnictwo: Novae Res

Rok wydania: 2016

Liczba stron: 256

Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej