Recenzja książki „Moralność Pani Dulskiej” Gabriela Zapolska

-

Wracamy po wakacjach do Was z lekturą tegorocznego Narodowego Czytania. Edycja wyjątkowa, jubileuszowa, już X. Jest to dramat składający się z trzech aktów, w którym nie brakuje komicznych sytuacji.



Bohaterką tegoż dramatu jest Aniela Dulska, kobieta specyficzna. Niedość, że brakuje jej jakiegokolwiek taktu w różnego rodzaju sytuacjach to jeszcze dwulicowa, ba do skóry przesiąknięta skąpstwem. Liczy się dla niej tylko jej własny interes. Jest zdolna nawet do postąpienia w niektórych sytuacjach bardzo niemoralnie, ale w końcu liczy się tylko ona i jej zysk.  Jedynym „normalnym” o ile tak można to nazwać w tym dramacie jest Zbyszek, syn Dulskiej. Podejmuje próby buntu przeciwko zakłamaniu matki, nie daje się stłumić matce. Zachowanie wręcz przeciwne do jego ojca, który jest pod pantoflem żony Anieli. Czy bunt syna przyniesie zamierzony skutek? Czy Dulska zmieni się?

Tytuł „Moralność Pani Dulskiej” sugeruje już czytelnikowi, że nie będzie to znana wszystkim przyzwoitość. Będzie to utwór, który będzie się starał ukazać ową moralność z punktu widzenia głównej bohaterki. Mieszczaństwo w ten sposób zostało wyśmiane. Zapolska wyśmiewa ich obłudę, ich materializm, brak idei.  

Autorka stworzyła lekturę wyróżniającą się. Elementy tragizmu głównej bohaterki i komizm są rzadko ze sobą połączone. Jednak dodanie komizm dodaje złagodzenia tych sytuacji, które niekiedy są z naszego punktu widzenia bezmyślne. Choć lektura ma już ponad sto lat, napisana jest językiem nam współcześnie znanym i zrozumiałym. Nie musimy odszukiwać przypisów, wyjaśnień szukać w Internecie, Encyklopediach.

Realistycznie przedstawieni bohaterowie oraz ich życie i świat pozwoliło na miłą lekturę. Nie ukrywam, że na początku miałam spore obawy sięgając po tę pozycję książkową. Nie zawiodłam się. Uważam, że autorka ukazała w sposób doskonały obłudę mieszczaństwa za pomocą właśnie takiej Dulskiej. Jest to jedna z tych lektur w liceum czy technikum, której po prostu nie trzeba się bać, wato przeczytać i dobrze się bawić z Anielą Dulską i jej szalonymi pomysłami.

 

Tytuł: Moralność Pani Dulskiej
Autor: Gabriela Zapolska
Wydawnictwo: GREG
Rok wydania: 2016
Liczba stron: 102

Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej