Recenzja książki „#Pierdolamento”

-

Tytuł już sam w sobie zadziwia czytelnika, ale to co znajduje się w lekturze od pierwszych stron wbija w fotel. Autorka niczym Nosowska opisuje zwykłe, codzienne kwestie z własnego punktu widzenia. Od razu też zaznacza, że to fikcja literacka, ale czytający może znaleźć w tym wszystkim siebie. Czy tak właśnie jest?

 


Kasia Mruklik-Iglińska autorka „#Pierdolamento” to zwykła, choć może wyglądać to momentami (nie)zwykle kobieta. Teoretycznie typowa kobieta, która ma (nie)codzienne sprawy. Choć tak błahe, warto na nie zwrócić uwagę i zainteresować się nimi. Autorka prezentuje nam nie tylko sytuacje związane ze swoim życiem prywatny, ale również związane z życiem zawodowym. Niektóre sytuacje naprawdę banalne, niektóre zabawne, każda sytuacja inna, przez co staje się wyjątkowa w tym naszym codziennym dniu.

Czytelnik poznaje stosunek p. Kasi do zdarzeń jakie mają miejsce w naszym życiu. Nie wszystko możemy zaplanować, nie wszystko dzieje się tak jak my chcemy. Pokazuje czytelnikowi, że lepiej do tych sytuacji podejść na luzie, z uśmiechem aniżeli z nerwami, płaczem, sam człowiek siebie w takich momentach nakręca. Po co? No właśnie to jest to pytanie. Radzi, żeby w sytuacjach trudnych podejść do rozwiązania optymistycznie, chociaż nie raz jest ciężko, niestety.

Niektóre sytuacje w naszym życiu są absurdalne, cóż zdarzają się i takie. Niekiedy jest całe pasmo takich sytuacji. Ciekawym zabiegiem, który jest w tejże książce jest połączenie przeszłości oraz teraźniejszości. Choć autorka wraca do wspomnień z dzieciństwa, porusza kwestie współczesne, takie jak kwarantanna. Każda inna jej myśl jest widocznie dla czytelnika odznaczona, co ułatwia czytanie. Nie musimy wtedy zastanawiać się czy aby wątku nie zgubiliśmy.

Książka krótka, ale treściwa. Napisana prostym językiem, bez jakiś bełkotów niezrozumiałych. Słowa skierowane do czytelnika napisane są dobitnie, ale lekko. Nie czyta się tego z przymusem. Czytana strona za stroną sprawia, że czytelnik nie wie, kiedy koniec tej książki.

Tytuł wskazuje na takie nasze pierdolamento w życiu, czyli wszystko i nic. Nie tyle, że nam się nic nie chce, ale nie wiemy nie raz jak to wszystko poukładać, a w tym naszym bałaganie nam najlepiej. I chyba tak to trzeba zostawić, bo może jak ruszymy coś to będzie jeszcze gorzej?  

 

Autor: Kasia Mruklik-Iglińska

Tytuł: #pierdolamento

Wydawnictwo: Wydawnictwo AlterNatywne

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 68

Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej