Recenzja książki Zafona „Cień Wiatru”

-

Zafon, był i nadal jest poczytnym pisarzem. Książki jego autorstwa cieszą się wielką popularnością wśród rzeszy fanów, a „Cień wiatru”, czyli pierwsza część z cyklu Cmentarz Zapomnianych Książek. Czy nas ta książka zachwyciła? Przekonajcie się sami.

 


Carlos Ruiz Zafon to kataloński pisarz. Niestety niedawno zmarł (czerwiec 2020 r.), ale przejdźmy do fabuły tejże książki.

„Cień wiatru” przenosi czytelnika w magiczny świat, w barcelońskie uliczki z lat 40. Dużo nawiązań historycznych oraz sekretnych związków, to literatura ma być tym jedynym drogowskazem. Jednak głównym tematem jest książka, którą prawie już wszyscy zapomnieli. Znajduje się już w miejscu zakurzonym, w miejscu do którego prawie nikt nie zagląda, a na regałach jest tysiące innych książek. Ta tajemnicza książka to „Cień Wiatru” autorstwa Juliana Caraxa. Znajduje się ona na półce zatytułowanej: Cmentarz Zapomnianych Książek. Wspomniany „Cień Wiatru” trafia w ręce Daniela Sempere, syna księgarza. Chłopiec ma 10 lat, a owa książka zmienia jego życie. Z książką związana jest pewna tajemnica, czy młodzieniec ją odgadnie? Kim wgl jest pisarz, o których mówią tylko antykwaryści? Dlaczego ktoś pali wszystkie książki o tym tytule?

Książka chociaż o literaturze, o książce niestety nie zaciekawiła mnie. Mogę wręcz powiedzieć, że przemęczyłam się z nią czytając ją. Rozkładałam na raty czytanie, które i tak mnie bardzo męczyło. Cóż, może to nie mój styl pisarski? Nie wiem.

Widać, że autor przedstawia bardzo realny świat, nie ma tu  żadnej imaginacji, ale to jednak nie dla mnie. Jest w nich pewna tajemniczość, która momentami pozwalała mi na wczytanie się w kilkanaście stron, ale tych momentów było może trzy, góra cztery.

Nie chce się wypowiadać, źle na temat tej książki, wylewać kubeł własnych pomyj, bo to nie o to chodzi. Są książki lepsze i gorsze, każdy ma swoje zdanie na dany temat. Akurat ta pozycja lekturowa nie przypadła mi do gustu, a być może Ty ją uwielbiasz…

 

Tytuł: Cień Wiatru

Tytuł oryginału: La sombra del viento

Autor: Carlos Ruiz Zafon

Cykl: Cmentarz Zapomnianych Książek (tom 1)

Wydawnictwo: Muza

Liczba stron: 520

Rok pierwszego polskiego wydania: 2005

Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej