Recenzja książki B. Wysoczańskiej „Narzeczona nazisty”

-

Rok 2021 kończymy dość mocną lekturą. Po pierwsze już sam tytuł intryguje, po drugie wciąga czytelnika od pierwszych stron, po trzecie trzyma w napięciu do ostatniego zdania. Jedna z najlepszych książek 2021 r.! Cieszę się również, że zostały wykupione prawa do zekranizowania tejże lektury, będę wyczekiwać jej tak samo jak „Stulecia Winnych”.



 

Akcja tejże powieści rozgrywa się jeszcze przed wojną. Ona, Hania Wolińska, Polka, studentka germanistyki. On, Johann von Richter, Niemiec, nazista.  Hania jest towarzyszką zamożnej niemieckiej hrabiny, nie tylko w ten sposób może dorobić, ale również i podszkolić. Von Richter jest właśnie wnukiem wspomnianej hrabiny. Hania choć ma w swoim życiu już partnera zaczyna coś odczuwać do młodego niemca. Widoczne przeciwieństwa nie tylko kulturowe, ale i te materialne są widoczne na pierwszy rzut oka. Nie przeszkadza to jednak w niczym. Młodzi zakochują się w sobie. Niestety nie ma akceptacji zarówno ze strony Hani na ten związek, jak i ze strony Johanna. Rodzina Wolińskich służy od lat Polsce, jej brat jest żołnierzem Armii Krajowej. Mimo to, młoda Wolińska porzuca rodzinę, swój ukochany kraj i wyjeżdża do Niemiec, próbuje życia jako narzeczona. Nie może być tak kolorowo, wybucha II wojna światowa, Johann służy z oddaniem Hitlerowi, a Hania musi zdecydować o swoim dalszym losie… Co wybrała? Powróciła do kraju by walczyć z okupantem, a może pozostała w Niemczech i stała się prawdziwą Niemką?

Głównym wątkiem jest miłość, która przychodzi w różnym czasie, ale i do różnych osób. Często mówimy, że przeciwieństwa się przyciągają i tutaj autorka w bardzo dobry sposób to ukazała. Choć jest ciężki czas, wojna, giną ludzie, ale rodzi się również to wyjątkowe uczucie, miłość. Może i ta nieszczęśliwa, ale istnieje. Cieszę się, że Barbara Wysoczańska nie zawarła wyraźnych opisów wojny, a skupiła się tylko na jednym wątku. Wprawdzie nie oszczędza bohaterów cierpieniami, ukazuje również ich drugą twarz. Ukazuje Nazistkę, który walczy, ale ma już dość ideologii, reżimu, a w imię miłości jest w stanie zrobić bardzo wiele.

Język, który został użyty jest prosty, gładki, z przyjemnością przewracało się stronice, aby dowiedzieć się co będzie dalej. Powieść jest przemyślana, spójna. Pomysł zawarty przez autorkę widać, że został zrealizowany w stu procentach.

Tej lektury z pewnością nie można zaliczyć do literatury wojennej, jest to romans fikcyjny, który wzbudza różnego rodzaju uczucia u czytelnika. Nie spodziewałam się, że jest to debitu tejże autorki! Gratuluje! Jeśli nie macie planów na ostatnie czytelnicze dni grudnia lub początek nowego roku zachęcam do przeczytani tej lektury!

 

Autor: Barbara Wysoczańska

Tytuł: Narzeczona nazisty

Wydawnictwo: Filia

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 584

Popularne posty z tego bloga

Mistrz małej prozy

-
Obraz
W wielkim oczekiwaniu na kolejną powieść autora - „Horyzont” - która pojawi się we wrześniu, zaopatrzyłem się w zbiór opowiadań, który pojawił się w wersji limitowanej na stronie wydawnictwa SQN z okazji Warszawskich Targów Książki. Po dwóch miesiącach od wydania udało mi się je przeczytać i teraz już mogę ogłaszać wszem i wobec, że nastały czasy mistrza krótkiej formy prozatorskiej. Ukłony dla Jakuba Małeckiego! W zbiorze „Historie podniebne” znajduje się siedem opowiadań. Pierwsze z nich, „Żaglowce i samoloty” to zapis pożegnania syna z umierającym ojcem. Nie był to ojciec całkiem zwyczajny, gdyż Felicjan Taranowicz był pisarzem. Relacja pomiędzy synem a ojcem była dość szczególna, a ojciec na swój sposób specyficzny, na pewno nietuzinkowy. Kolejne, „Idzie niebo” to już inna optyka. Tym razem przenosimy się na wieś. Ale nie będzie to taka zwykła wieś, gdyż znajduje się ona w pewnej alternatywnej rzeczywistości. Kilkadziesiąt kilometrów od wsi rozbił się Pająk. Od tego momen
Czytaj więcej

We dwoje zawsze lepiej

-
Obraz
Magdalena Witkiewicz to jedna z moich ulubionych autorek. Jej książki cenię za lekkość z jaką można je czytać, a przede wszystkim za tematykę jaką porusza. Silnie oddziałują na emocje, a każda w wyjątkowy sposób na czytelnika. Słowa zawarte w jej opowieściach przenikają duszę, wywołując niekiedy dreszcze. Ale po skończonej lekturze przybywa oczyszczenie i ukojenie. Jedną z książek, które ostatnio miałam okazję przeczytać, to Czereśnie zawsze muszą być dwie . Poznajemy w niej Zosię Krasnopolską - młodą kobietę, której umiera jedyna, prawdziwa przyjaciółka – starsza pani Stefania. Otrzymuje od niej w spadku zrujnowaną willę w Rudzie Pabianickiej, na jednym z łódzkich osiedli. Główna bohaterka postanawia postawić wszystko na jedną kartę i przenieść się do domu, który otrzymała. W nowym miejscu poczuła się w końcu jak u siebie, otrzymując nowy początek, postanawia go dobrze wykorzystać. W Rudzie poznaje Szymona, z którym odkrywa tajemnice domu po pani Stefanii. Dzięki niemu równ
Czytaj więcej

Recenzja książki Andrzeja Maleszki „Magiczne drzewo. Czerwone krzesło”

-
Obraz
  W tym miesiącu czas na przeczytanie książki dla dzieci i młodzieży poświęciliśmy na dość magiczną przygodę z czerwonym krzesłem. Jest to pierwszy tom wspaniałego cyklu „Magiczne drzewo”. Powieść ta opowiada o trójce rodzeństwa – Kukim, Tośce oraz Filipie. Znajdują oni krzesło, w sumie nic nadzwyczajnego. Cały szkopuł tkwi w tym, że to krzesło spełnia marzenia. Spełnia marzenia zarówno te dobre, jak i złe. Złym marzeniem jest, np. kiedy rodzice opuszają swoje ukochane dzieci. Rodzeństwo zostaje wówczas u swojej ciotki (mamy siostry), która nie jest lubiana. Dzieci wyruszają na pomoc swoim rodzicom, którzy przecież nie opuścili by swoich pociech. Wówczas przeżywają różne przygody, mają różne marzenia. Najciekawszą przygodą jest chyba spełnienie marzeń związane z Ciotką. Czy uda im się dotrzeć do rodziców? Czy będą znów szczęśliwą i kochającą rodziną? Co dalej będzie z ciotką? Książka trochę fantastyczna, zawiera elementy baśniowe. Wskazywać może nawet na to sam początek, „Gdzieś we
Czytaj więcej