Recenzja książki "Quo vadis"
Są książki, które czytamy po prostu z obowiązku. Tak właśnie było z tą książką, a najlepszą motywacją na przeczytanie takiej książki jest zakład z uczeniem. Skoro pracuje się w szkole trzeba wspólnie siebie motywować.
Przenosimy się do czasów panowania cesarza rzymskiego Nerona, czyli do antycznego Rzymu. Głównymi bohaterami lektury jest Marek Winicjusz i Ligia. Są zakochani w sobie, ale pochodzą z różnych światów. Bowiem Ligia jest ubogą chrześcijanką, on majętnym poganinem. Marek Winicjusz jest tak zakochany w naszej bohaterce, że postanawia zmienić swoje życie i to całkowicie. Czy wbrew wszystkiemu uda się to jemu osiągnąć? A może to Ligia wyrzeknie się chrześcijaństwa dla swojego ukochanego?
W książce ukazana jest postać bezwzględnego Nerona, jego prześladowania wobec chrześcijan. Nie brakuje również informacji historycznych, chodzi o pożar Rzymu z 64 roku. Czytelnik poznaje również postacie z Pisma Świętego, których ludzie wierzący przyjmują jako prawdziwe – apostołów Piotra i Pawła (który nawrócił się na wiarę chrześcijańską) oraz Petroniusza i Senekę.
W interesujący sposób ukazane są dwa światy zupełnie od siebie odmienne. Autor starał się przekazać sens, wartości etyczne. Zagłębiając się w świat przedstawiony w książce czytelnik bez problemu przeniósł się do antycznego świata. Minusem dla młodego czytelnika jest język, który został zastosowany. Ale na potrzeby książki jest on akurat zrozumiały. Czy jest to lektura dla współczesnej młodzieży? Zdecydowanie jestem na nie! Lektura jest poważna, a uczniowie przy niej się męczą, bo jej nie rozumieją, taka jest prawda.
Z pewnością, jak będę już na emeryturze może docenię jeszcze inne walory tejże lektury, ale na dzień dzisiejszy książka dla mnie powinna odejść do lamusa ze szkolnego kanonu lektur. A może łacińskie „dokąd idziesz” (quo vadis) będzie zalążkiem do dalszych rozważań tej książki?
